Verhaallijn

[Martijn]

Iago Thardarios

Iago keek toe hoe zijn mannen vochten in het dorp. Er was een stormram door de linie heen gekomen en dit had hem een paar mannen gekost. Knarsetandend stapte hij van zijn paard af. "Nerio, neem mijn paard. Ik ga de linie in." De wachter knikte en leidde het paard naar een veilige afstand van het gevecht terwijl er een schildknaap aan kwam rennen die Iago zijn schild en helm aanreikte. Het was een gouden, glanzende barbuta. Iago zette hem op zijn hoofd, greep zijn schild in zijn linker hand en pakte zijn hamer van zijn riem. Nerio en de tweede wachter, die net weer terug was komen draven, gooiden hun vizieren omlaag en volgden Iago. "Zo als je ziet zijn er twee straten. In de rechter straat wonen twee Kobolden en in de linker wonen er vier. De rechter straat houden we minder goed door die vervloekte stormrammen. We houden de rechter linie op deze locatie, zonder door te duwen, terwijl we links door blijven rammen tot we de steeg bereiken. Daar zouden de kobolden moeten wonen." Iago sloot zich nadat hij dit had gezegd aan bij de linker linie. "Duwen!"

Tobias Saterse

Door zijn knieën gezakt, slenterde Tobias door het riool van Maanakker, met de kobolden op zijn hielen. Het stonk gigantisch in het riool en zijn laarzen waren bedekt met smurrie. Het gekletter van wapens en het beuken van schilden was nog vaag te horen boven hen en werd steeds iets duidelijker als ze een put passeerden. Nadat ze ongeveer tien minuten aan het dolen waren, zoekende naar de uitgang, hoorde ze een geluid. Een laag gegrom. "Iedereen stil!" snauwde Tobias. Hij hield zijn adem in, gaf de fakkel aan Wikker, greep zijn dolk en spiekte om de hoek van de gang.

[Auke]

Salaria Dustfox

"Och, ik ben niet zozeer degene die dol is op geld, maar het helpt wel als je een leger van huurlingen hebt." Zei Salaria met een lach. "Maarja, Arsach kan maar beter terug naar zijn heer gaan om hem te vertellen dat je in zeer veilige handen bent. Ik denk dat je vader zijn manschappen nogal nodig heeft..." Zei ze met een serieuzere toon. Ze floot een deuntje en haar manschappen begonnen weer te bewegen naar Maan-Akker. "En wat er ook gaande is in Maan-Akker, je bent veiliger bij mij en mijn manschappen dan bij je vader."

Dereck Dustfox

Hij zag de commandant van de Tharniaanse soldaten de linie inlopen en kort daarna begonnen ze een van de flinken achteruit te duwen. Verdomd! "Duw ze terug mannen!" Riep Dereck tevergeefs. Het had geen zin, dit zullen ze niet winnen tenzij ze versterkingen krijgen. Hij keek om en zag een eind verderop een groepje mannen met wapenuitrustingen en getrokken wapens op paarden zitten. "Jullie daar! Verdedig je dorp!" Riep hij naar ze maar schrok van hun antwoord. "Dit is ons dorp niet!" Riep een van de mannen terug met een kwade stem. Hij analyseerde de situatie en keerde zich naar Ulvarr. "Heer, we hebben niet zo vriendelijke ruiters achter ons..."

Tarsid Vanmarsh

"Parodd, gaf ik jou een order om vijandig over te komen? Nee, dat dacht ik niet..." Zei Tarsid met een koele stem terwijl hij nog steeds zat te wachten op Salaria en haar manschappen. Ze zou er nu zo onderhand moeten zijn toch? Hij zag wat de Tharniaanse troepen aan het doen waren. De verdedigers gaan niet slagen zonder hulp en wie zou ze hulp kunnen leveren naast hem en Salaria? Niemand, dus hij kan hier een heel ingrijpende beslissing maken als Salaria hier is.

[Casper]

Sveyna

Sveyna zag hoe Arsach niks deed en bleef staan. Ze riep: 'Het is goed, Arsach. Ga nu maar snel mijn vader helpen.' Arsach twijfelde een paar seconden en hij gaf zijn hengst de sporen. Het bruine ros galoppeerde ervandoor, en een wolk aarde stoof op. Ze keek Salaria aan en zei. 'Dus wat nu? Gaan jullie mijn vader helpen of niet?'

Ulvarr

Hij keek om en zag de bende ruiters. 'Dereck! Zorg dat onze flanken verdedigd worden. Dit houden we niet lang uit. Die ruiters doen nog niks, dus laten we snel iets doen.' Hij stapte met moeite van zijn paard af. Hij beval: 'Dereck. Evacueer alle overgbleven bewoners naar het kazerne van de dorpswacht. Daar staan verdedigbare palisades omheen. Neem 8 dorpswachten mee. Het liefst boogschutters, die zijn niet heel bruikbaar. Ik neem de linie over. Hij gaf Dereck een schouderklopje en bewoog zich naar de linie. Hij pakte zijn bijl steviger vast. Hij zag dat de rechterkant van de Laagveldse linie grond aan het verliezen was. Hij mengde zich tussen een paar Golfmarkse soldaten die met moeite aan het verdedigen waren. Hij schreeuwde: 'DUWEN! DUWEN! Kom op soldaten, gun ze geen beetje grond!' Ze wisten de opmars der Tharnianen even stop te zetten en er werd weer meer gehakt en gestoken. Een Golfmarkse soldaat voor hem, een jonge kerel met rood haar genaamd Wildar werd te gretig na het vellen van een Tharniaan. Hij trok uit de linie en stak een Tharniaan in zijn kuras. Zijn zwaard bleef erin steken en terwijl hij het eruit probeerde te wrikken, hakte een andere Tharniaan, met prachtige gouden pantser, met de scherpe kant van zijn strijdhamer neer op de arm van Wildar. De Tharniaanse kapitein, want daar ging Ulvarr van uit dat hij was, trok aan zijn strijdhamer, nog steeds vast aan de onderarmen en Wildar viel op de grond. Hij werd door twee andere Tharnianen tegelijk tot moes gehakt. Ulvarr nam zijn plaats in, vlak voor de kapitein en probeerde gebruik te maken van de situatie: Hij pakte zijn bijl met twee handen vast en terwijl een dorpswacht naast hem uithaalde, hakte hij neer op de kapitein.

[Auke]

Dereck Dustfox

Hij deed wat heer Ulvarr hem opdroeg en evacueerde de overgebleven burgers en nam een aantal boogschutters mee. "Laten we een barricade opwerpen mensen!" Zei hij met een commanderende toon en gauw begonnen ze met het bouwen van een barricade die de vijand in ieder geval zou vertragen.

Salaria Dustfox

"Zoals ik al zei Sveyna, dat ligt er echt aan wat Tarsid wilt doen. Hij heeft mij en mijn huurlingen ingehuurd en ik kan moeilijk mijn reputatie zomaar te grabbel gooien." Zei Salaria met een zachte stem. "Ik zal in ieder geval ervoor zorgen dat hij niet sterft." Zei ze met een knipoog terwijl haar troepen nu daadwerkelijk het dorp hadden bereikt. Tarsid was niet buiten de poort dus Salaria wist genoeg. "Het dorp in maar niet aanvallen tot ik zeg wie je moet aanvallen en het commando geef!" Riep ze in een commando naar haar troepen en liep het dorp in.

[Auke]

En toen kwam Acra, die haalde een leger orks erbij en vernietigde de hele wereld en bracht een eeuwigheid van duisternis. Einde.