Rufus:
Verdomme dat is echt iemand! Ik keek nog eens goed. Een zeer lichtblond meisje, waarschijnlijk een lokale burger? Ik besloot naar haar te roepen met het gebrekkige Oekraïns dat ik ken.
"Zaspokoytesya , my druzi , my ne zashkodytʹ vam!" (vertaling: Kalm aan, we zijn vrienden, wij doen je geen kwaad!)
Ik besloot niet te wachten op de reacties van Pavlo en Tjaska. Ik pakte een fles water en een van de weinige appels die ik nog had en liep naar het meisje toe.
"Ви голодні? Ось, візьми це яблуко, у нас ще є більше, щоб поїсти, коли ви голодні, ви просто повинні сісти в машину зі мною." (Vertaling: Heb je honger? Hier neem deze appel, we hebben nog meer eten als je honger hebt, je zult dan wel met me mee moeten komen naar de wagen.)
Ik zag een enkele zombie in de buurt komen. Ik gaf het meisje de appel en de fles. Ik liep rustig op de zombie af en maakte kort werk van hem Of was het een zij? Ik draaide me om naar het meisje en stelde me voor.
"Мене звуть Rufus, і ви?" (Vertaling: Mijn naam is Rufus, en jij bent?)
Ik keek het meisje aan en zag dat ze rode ogen had...
Idiala Storyline
-
Naomi
- Lady of Light
- Berichten: 162
- Lid geworden op: 19-05-2014 17:08
Aishe
Met grote ogen keek ze de vreemdeling aan die haar een stuk fruit en vers drinkwater aanbood. Haar Oekraïens was niet zo goed, het taaltje waarmee zij was opgegroeid was een mengeling van Hongaars en verbasterd Oekraïens. "Zwerverstaal" had ze het wel eens horen noemen door de heren en mevrouwen in de grotere steden. Maar ze kon goed genoeg Oekraïens om te begrijpen wat deze man - die echt wel een stuk groter was dan zij - haar méér eten aanbood. Maar alleen als ze meeging naar zijn voertuig, en naar die andere mensen. Aishe bestudeerde wantrouwig de appel, en deed hem samen met het boekje in haar tas voor later - het kostte har grote moeite om het stuk fruit niet direct te verslinden, maar ze had haar behoeftes wel vaker op de tweede plaats moeten zetten. Dat kun je nu ook Aishe, je weet niet of deze mensen goed of slecht zijn. En ze kon ook niet inschatten of ze haar achterna zouden komen als ze wegrende. Toen viel haar blik op het vuurwapen dat de man bij zich droeg, en ze begon weer te trillen. Die dingen konden mensen in één keer dood maken, dat had ze al eerder gezien. Langzaam kwam ze overeind en het viel haar op hoe klein ze was vergeleken bij deze man; haar hoofd kwam nog niet eens tot zijn jukbeenderen. Ze begon in de richting van de auto te lopen, kon nu ook de schaduwen van de andere mensen zien. Onder haar versleten kleren voelde ze het koele staal van haar kleine mes tegen haar huid, en dat gaf haar een enigszins geruststellend gevoel. Zolang die man dat vuurwapen maar niet zou gebruiken..
Met grote ogen keek ze de vreemdeling aan die haar een stuk fruit en vers drinkwater aanbood. Haar Oekraïens was niet zo goed, het taaltje waarmee zij was opgegroeid was een mengeling van Hongaars en verbasterd Oekraïens. "Zwerverstaal" had ze het wel eens horen noemen door de heren en mevrouwen in de grotere steden. Maar ze kon goed genoeg Oekraïens om te begrijpen wat deze man - die echt wel een stuk groter was dan zij - haar méér eten aanbood. Maar alleen als ze meeging naar zijn voertuig, en naar die andere mensen. Aishe bestudeerde wantrouwig de appel, en deed hem samen met het boekje in haar tas voor later - het kostte har grote moeite om het stuk fruit niet direct te verslinden, maar ze had haar behoeftes wel vaker op de tweede plaats moeten zetten. Dat kun je nu ook Aishe, je weet niet of deze mensen goed of slecht zijn. En ze kon ook niet inschatten of ze haar achterna zouden komen als ze wegrende. Toen viel haar blik op het vuurwapen dat de man bij zich droeg, en ze begon weer te trillen. Die dingen konden mensen in één keer dood maken, dat had ze al eerder gezien. Langzaam kwam ze overeind en het viel haar op hoe klein ze was vergeleken bij deze man; haar hoofd kwam nog niet eens tot zijn jukbeenderen. Ze begon in de richting van de auto te lopen, kon nu ook de schaduwen van de andere mensen zien. Onder haar versleten kleren voelde ze het koele staal van haar kleine mes tegen haar huid, en dat gaf haar een enigszins geruststellend gevoel. Zolang die man dat vuurwapen maar niet zou gebruiken..
-
Naomi
- Lady of Light
- Berichten: 162
- Lid geworden op: 19-05-2014 17:08
Rufus:
Het meisje leek enigszins nerveus. Wat denk je zelf Rufus? Zou jij niet bang geweest zijn als een stel vreemde kerels toevallig langskomen tijdens de apocalypse? Ik bestudeerde het meisje toch maar even toen we naar de truck liepen. Ziet er naar uit dat ze al een aardige tijd in haar eentje rondloopt, arme meid zal vast honger hebben na al die tijd... He Rufus, begin je nou toch een hart te krijgen? Bij de truck aangekomen klom ik achterin de truck en hielp haar omhoog. Ik keek even welke doos ik moest hebben en pakte de doos. Ik haalde er een pak met koeken uit. Ik gaf haar het pak koekjes en zocht naar iets anders. Zie je maar dat het toch handig is om dingen te bewaren kerel... Ik pakte Passino's Yankee pet en gaf die aan het meisje.
"Tut , kapelyukh dlya zakhystu vid sontsya i te , shcho vashi torty. Yak tebe zvaty? Ty odyn ? Vy ozbroyeni ? Vy ne povynni vidpovidaty vse zh. YA navitʹ uyavyty vam Pavlo ..." (vertaling: Hier, een pet om je te beschermen tegen de Zon en wat koeken. Wat is je naam? Ben je alleen? Ben je gewapend? Je hoeft niet te antwoorden hoor. Ik zal je eens voorstellen aan Pavlo...)
Ik klom uit de truck en hielp het meisje er ook weer uit en liep naar Pavlo.
"Pavlo, jij bent degene die het minst dreigend overkomt dus jij past op dit meisje als ze met ons mee wilt gaan..." Ik keek en zag dat er uit de omgeving al een stel zombies kwamen aangestrompeld. "Beter blijven we niet te lang hier staan, ik wil voorbij Dubno zijn voor het donker is."
Het meisje leek enigszins nerveus. Wat denk je zelf Rufus? Zou jij niet bang geweest zijn als een stel vreemde kerels toevallig langskomen tijdens de apocalypse? Ik bestudeerde het meisje toch maar even toen we naar de truck liepen. Ziet er naar uit dat ze al een aardige tijd in haar eentje rondloopt, arme meid zal vast honger hebben na al die tijd... He Rufus, begin je nou toch een hart te krijgen? Bij de truck aangekomen klom ik achterin de truck en hielp haar omhoog. Ik keek even welke doos ik moest hebben en pakte de doos. Ik haalde er een pak met koeken uit. Ik gaf haar het pak koekjes en zocht naar iets anders. Zie je maar dat het toch handig is om dingen te bewaren kerel... Ik pakte Passino's Yankee pet en gaf die aan het meisje.
"Tut , kapelyukh dlya zakhystu vid sontsya i te , shcho vashi torty. Yak tebe zvaty? Ty odyn ? Vy ozbroyeni ? Vy ne povynni vidpovidaty vse zh. YA navitʹ uyavyty vam Pavlo ..." (vertaling: Hier, een pet om je te beschermen tegen de Zon en wat koeken. Wat is je naam? Ben je alleen? Ben je gewapend? Je hoeft niet te antwoorden hoor. Ik zal je eens voorstellen aan Pavlo...)
Ik klom uit de truck en hielp het meisje er ook weer uit en liep naar Pavlo.
"Pavlo, jij bent degene die het minst dreigend overkomt dus jij past op dit meisje als ze met ons mee wilt gaan..." Ik keek en zag dat er uit de omgeving al een stel zombies kwamen aangestrompeld. "Beter blijven we niet te lang hier staan, ik wil voorbij Dubno zijn voor het donker is."